dulu saya selalu tunggu awak, fikirkan awak, risaukan awak!
sayangkan awak yg terlampau,
hari2 saya berasa gembira & tenang bila dengan awak.
saya suka dberi perhatian! itu saya.
bahagia sangat kenal awak, membuatkan saya jadi ke alam kanak-kanak semula.
awak selalu bantu saya, tak pernah ungkit 1 pun! *terima kaseh.
awak snggup korban sesuatu supaya saya tak bosan sebab saya PASTI akan bosan.
saya hargai sangat2.
tapi sekarang nie lately awak selalu nampak muram+sedih+macam tak lalu makan.
saya selalu tersalah anggap dengan awak sebab saya kata awk dah tak syg sy.
saya seperti berkelakuan kebudakan!
bodo gila aku rasa.
bende remeh temeh tak perlu dipikirkan.
betol cakap awak.
mulai hari nie saya pasti tidak akan ulangi sikap kebudakan saya tu lg.
nie janji saya.
saya tahu masalah awak banyak.
tapi awak tak nak cite, saya tahu dah even awak tak cerita.
saya silap sebab beban kan awak dengan bende remeh2 macam tu.
sedang kan awak lagi berfikir yg lg berat.
okay! saya akan jadi matang lagi.
yg penting saya sentiasa akan ingat awak, tak lupe!
1 ari nanti kalau awak lupe saya atau terlupa saya, takpe...
saya faham.
saya mintak maaff sgt2 dengan sikap saya.
saya cuma nak bgtahu yg saya kdg rindu kat awak!
saya cube biasakan nye setiap hari.
okay !
tq -__-
No comments:
Post a Comment